KEFALONIA
Geschiedenis

To read about KEFALONIA in English - click here

Naar Kefalonia met Sunweb

Populaire bestemmingen GRIEKENLAND

Aegina	Alonissos	Andros
Chios	Hydra	Kalymnos
Karpathos	Kefalonia	Korfoe
Kos	Kreta	Lefkas
Lesbos	Mykonos	Naxos
Paros	Patmos	Peloponnesos
Poros	Rhodos	Samos
Santorini	Skiathos	Skopelos
Spetses	Thassos	Zakynthos

Geschiedenis

Prehistorie

Uit de vele vondsten van stenen werktuigen kan geconcludeerd worden dat Kefalonia al bewoond werd in de prehistorie. De eerste bewoners leefden al 50.000 jaar v.Chr. op het eiland.

advertentie

Oudheid

De Griekse historicus Thucydides noemde het eiland 'Tetrapolis' en in die tijd was Kefalonia verdeeld in vier stadstaten: Krani, Palli, Sami en Pronnoi. Het waren onafhankelijke, autonome steden die door natuurlijke grenzen met elkaar verbonden waren. Etymologisch en volgens de mythologie stammen de namen af van de vier zonen van Céphalos, de eerste koning van Kefalonia. Op veel plaatsen op het eiland zijn graven gevonden die bewijzen dat Kefalonia een belangrijk Myceens economisch centrum was, dat deelnam aan de Perzisische en Peloponnesische oorlogen. In het archeologisch museum van Argostoli zijn veel vondsten te bewonderen uit de pre-Myceense, Myceense en post-Myceense tijd. De goden die op Kefalonia aanbeden werden, tonen de verbintenis met het vasteland van Griekenland aan. In 734 v.Chr. werd met de stichting van een Korinthische kolonie op het eiland Korfoe, de Ionische eilanden betrokken bij het klassieke Griekenland. In 188 v.Chr. werd Kefalonia door de Romeinen bezet. In 395 n.Chr. viel het Romeinse Rijk uit elkaar in een westers en een oosters Rijk, het Byzantijnse Rijk. Kefalonia bleef tot 1185 een onderdeel van het Byzantijnse Rijk. Tijdens de eerste jaren van het Byzantijnse tijdperk behoorde Kefalonia tot de provincie Achaia en werd vanuit Constantinopel geregeerd.

advertentie

Middeleeuwen

In de 9-11e eeuw nam Kefalonia een belangrijke strategische positie in bij de verdediging van het Byzantijnse Rijk en was een belangrijke marinebasis. In de 11e eeuw kwam Kefalonia onder het gezag van de Franken te staan, onder andere Robert Guiscard, hertog van Apulië en Calabrië, die overigens in 1085 op het eiland stierf. Met de bezetting door Rogier II, graaf en koning van Sicilië, kwam er een definitief einde aan de Byzantijnse tijd. In het Frankische tijdperk was Kefalonia onder invloed van onder andere Noormannen en machtige Venetiaanse families als Orsini in 1195 en Tocchi in 1357. Zij bouwde een indrukwekkend kasteel ten oosten van de huidige hoofdstad Argostoli, en dat werd de nieuwe hoofdstad van het eiland. In 1483 veroverden de Turken Kefalonia, maar in 1500 werd Kefalonia weer door de Venetianen heroverd. De Kefaloniër Apostolos Valerianos Fokas bereikte in 1590 als eerste Europeaan het huidige Vancouver aan de westkust van het Amerikaanse continent. Hij voer voor de Spanjaarden en was bekend onder de naam Juan de Fuca. Het kanaal tussen het vasteland van Canada en Vancouver Island is naar hem vernoemd.

advertentie

Nieuwe Tijd

De Venetiaanse overheersing duurde ca. 300 jaar. In 1797 grepen de Fransen de macht op het eiland en dat was het begin van een tijdperk met voordurend politieke veranderingen. De revolutie tegen de Fransen werd ondersteund door een geallieerde vloot van Rusland en Turkije. Van 1800-1807 ontstond de"Eptanisos Politia" onder de formele naam"Politia ton Epta Nomenon Nison" en werd Kefalonia een Russisch/Turks protectoraat, dat ook wel genoemd werd"Staat der Zeven Verenigde Eilanden". Een korte hernieuwde Franse overheersing onder Napoleon (1807-1809) werd stopgezet door de Engelsen, waarna Kefalonia en andere eilanden een onafhankelijke republiek vormden onder het protectoraat van Groot-Brittannië die tot 1864 op het eiland heersten. In 1864 sloten de Ionische eilanden, waaronder Kefalonia, zich aan bij het vrije Griekenland.

In de 2e Wereldoorlog werd Kefalonia van 1940 tot 1943 bezet door de Italiaanse troepen van Mussolini, die zich overigens op vredige wijze samenleefden met de Grieken. Dit irriteerde de Duitsers zodanig, dat Hitler besloot een bataljon naar Kefalonia te sturen. De Italianen wilden niet samenwerken met de Duitsers en besloten om zich te verzetten. Italiaanse posities werden door de Duitsers vervolgens gebombardeerd, waar ze gedwongen waren zich over te geven. Vele Italiaanse gevangenen werden geëxecuteerd en velen stierven tijdens transporten naar Duitse werkkampen. In totaal kwamen er ca. 10.000 Italiaanse soldaten en officieren om het leven.

Kefalonia kwam na de oorlog nog één keer groot in het nieuws door de aardbeving van 1953 met een kracht van 7.2 op de schaal van Richter, die het eiland zwaar trof. Argostoli en bijna alle dorpen werden totaal verwoest en velen raakten gewond of vonden de dood in het natuurgeweld. Alleen het noordelijke dorpje Fiskardo werd niet getroffen door de aardbeving. Veel overlevenden vertrokken naar het Griekse vasteland of vonden werk in de scheepvaart. Hierdoor kelderde het aantal inwoners nog meer en volgde er een periode van culturele, economische en sociale stilstand. De ommekeer kwam begin jaren tachtig van de 20e eeuw en in 2001 had Kefelonia de snelst groeiende bevolking van Griekenland. Vandaag de dag wordt Kefalonia beschouwd als een van snelst groeiende toeristische gebieden van Griekenland.

In november 2003 zorgde een aardbeving met een kracht van 5.3 op de schaal van Richter voor aanzienlijke schade aan gebouwen en woningen in de hoofdstad Argostoli en de directe omgeving.

Een aardbeving in september 2005 met een kracht van 4.9 op de schaal van Richter en een epicentrum in de zee, zorgde nauwelijks voor schade. De schok was te voelen in het zuidwesten van het eiland, in de buurt van Lixouri.

In januari 2006 werd Kefalonia getroffen door een sneeuwstorm, die het openbare leven een aantal dagen zo goed als stil legde.

In juli 2007, tijdens een hittegolf, brak er in het zuiden van Kefalonia een zeer omvangrijke bosbrand uit. De brand werd bestreden met onder andere blusvliegtuigen. Duizenden hectares bos en struikgewas vielen ten prooi aan de vlammen.

Eind januari 2014 werd Kefalonia weer eens opgeschrikt door een forse aardbeving met een kracht van 5,9 op de schaal van Richter. Het epicentrum lag zo’n zes kilometer ten noordoosten van de hoofdstad Argostoli. Gelukkig bleef de schade zeer beperkt en vielen er maar enkele lichtgewonden. Enkele maanden later maakten geologen van de Universiteit van Athene bekend dat er langs stukken rotskust nieuwe stranden zijn ontstaan. Op andere plaatsen zijn de zandstranden tot 20 cm hoger komen te liggen.

In september 2016 was het weer raak, een aardbeving met een kracht van 4.4 op de schaal van Richter. Het epicentrum lag in de zee op een diepte van 5 kilometer en ongeveer 7.2 kilometer ten zuidwesten van Argostoli.

Ook in juni 2017 werd Kefalonia getroffen door een aardbeving, ditmaal met een kracht van 4.3 op de schaal van Richter. Het epicentrum lag ca. 25 km ten noordwesten van Argostoli.

Zie verder ook de geschiedenispagia van Griekenland op landenweb.

advertentie

Nuttige links

Reisinformatie Kefalonia (N)
Startnederland Kefalonia (N)

Bronnen

Wikipedia

Leistra, M. / De Griekse eilanden

Gottmer/Becht

CIA - World Factbook

BBC - Country Profiles
laatst bijgewerkt maart 2024
Samensteller: Arie Verrijp / Geert Willems

KEFALONIAGeschiedenis