SEYCHELLEN
Geschiedenis

To read about SEYCHELLES in English - click here

Seychellen verre reizen van ANWB

Geschiedenis

Vroegste geschiedenis

Er wonen pas sinds ongeveer 200 jaar mensen op de Seychellen. Vóór die tijd hebben Arabieren de eilanden bezocht tussen de 9e en de 14e eeuw. Bewijzen daarvan zijn te vinden op het eiland Silhouette waar enkele graven van Arabisch ontwerp staan. De eerste keer dat de Seychellen genoemd werden was in het jaar 851 door Arabische zeelieden. De eerste beschrijving van de eilanden dateert van 1501. Het was de grote ontdekkingsreiziger Vasco da Gama zelf die op de zeekaart de"Gran Portulan" de eilanden tekende. De Portugezen noemden de eilanden"Ilhas de Almirante". De eerste uitgebreide beschrijving van de eilanden dateert van 1609 en is gemaakt door John Jordain.

In de 17e en begin 18e eeuw werden de Seychellen vaak bezocht door piraten, die op de eilanden hun buit veiligstelden. Halverwege de 18e eeuw nam de piraterij af doordat de Fransen en Engelsen voortaan marineschepen naar de Indische Oceaan stuurden die de handelsschepen beschermden.

advertentie

Franse tijd

Rond 1735 stuurde de gouverneur-generaal van Ile de France (nu Mauritius) en Bourbon (nu Réunion), Bertrand-François Mahé de La Bourdonnais twee schepen naar de Seychellen. Zij kregen als opdracht mee om de eilanden in kaart te brengen en de mogelijkheden te inventariseren i.v.m eventuele kolonisatie. In 1744 stuurde Mahé de La Bourdonnais opnieuw een schip naar de Seychellen om een betere kaart van de eilanden te maken. Kapitein Picault noemde het grootste eiland naar zijn opdrachtgever, Mahé. Hij rapporteerde dat Mahé geschikt zou zijn als kolonie en dat er rijst verbouwd kon worden. Met het rapport werd echter niets gedaan. In 1756 besloot men om de Seychellen officieel in bezit te nemen voor Frankrijk. Men wilde er landbouw ontwikkelen en het als steunpunt gebruiken voor schepen op weg naar India. Op 1 november 1756 werden de eilanden officieel Frans grondgebied. De eilanden werden vernoemd naar de toenmalige minister van Financiën van Lodewijk XV, de Séchelles. De kolonisatie liet door de oorlog tussen de Engelsen en de Fransen nog even op zich wachten.

Pas in 1770 werden de eerste kolonisten naar Ste. Anne gestuurd. Deze groep zette zich maar mondjesmaat in voor de"goede" zaak en er werd al snel een tweede groep gestuurd. Deze twee groepen kregen ruzie en dat leidde tot het vertrek van een deel van de eerste groep in 1772. Om de zaak weer in het gareel te krijgen werd er weer een nieuwe commandant naar Mahé gestuurd, De Romainville. Deze liet meteen enkele gebouwen neerzetten. De nederzetting werd l'Etablissement du Roi genoemd en zou later uitgroeien tot de hoofdstad Victoria. De Franse Revolutie liet ook op de Seychellen zijn sporen achter. De bewoners stelden een eilandraad in die besloot om zich nog alleen maar te bemoeien met de regering in Parijs. Bovendien besloot men om nieuwe plantages in eerste instantie toe te wijzen aan bewoners van de eilanden. En verder ging men rustig door met het houden van slaven. Iets wat in het Frankrijk van dat moment zwaar onder vuur lag. Slaven waren volgens de bevolking hard nodig om de arbeid op de katoen- en kokospalmenplantages te kunnen exploiteren. Dit leidde er toe dat er in 1804 3015 slaven waren op een bevolking van ca. 4000!

advertentie

Engelse tijd

In 1794 kregen de Seychellen een nieuwe commandant: Jean-Baptiste Queau de Quinssy. Deze ondervond al snel de gevolgen van de napoleontische oorlogen tussen Engeland en Frankrijk. De Engelsen waren de voortdurende overvallen op handelsschepen door Franse piraten beu.

Ze besloten om de Seychellen in te nemen om daardoor de uitvalsbasis van de piraten te ontmantelen. Zich daartegen verzetten had voor de Fransen geen zin doordat er nauwelijks middelen waren om zich te verdedigen. Na onderhandelingen tussen De Quinssy en de Engelsen werd overeengekomen dat De Quinssy de eilanden mocht blijven besturen. Deze overeenkomst was zeer voordelig voor de Seychellen want de handel met zowel Frankrijk als Engeland bloeide op, met name ook door de opkomst van de kaneelexport.

In 1811 lieten de Engelsen een permanente vertegenwoordiger op Mahé achter. De Quinssy bleef echter aan als gouverneur, zelfs nadat in 1814 bij het Verdrag van Parijs de Seychellen aan Engeland toegewezen werden. Ook de naam werd toen veranderd: Séchelles werd Seychelles (Nederlands : Seychellen). Zelfs De Quinssy veranderde zijn naam in De Quincy.

De strijd van de Engelsen tegen de slavernij was voorlopig nog tevergeefs. Pas nadat de Engelsen slavenschepen onderschepten en daarmee de slavenhandel ernstige schade toebracht, kwam er wat schot in de zaak. De Engelsen werden geholpen door de ineenstorting van de katoenhandel in 1830 en de daaropvolgende economische crisis op de Seychellen. In 1835 werd uiteindelijk de slavernij officieel afgeschaft, waardoor de economische toestand alleen nog maar verergerde.

Dit veranderde vanaf 1860 toen slaven van Arabische slavenschepen bevrijd werden door de Engelsen. Deze slaven werden door de Engelsen o.a naar de Seychellen gebracht en gingen daar op de kokosplantages werken. Rond deze tijd werden ook de eerste verharde wegen aangelegd, scholen gebouwd en de hoofdstad naar de Britse koningin Victoria vernoemd. In 1862 werd Mahé getroffen door stortregens en zware windstoten die aan 75 mensen het leven kostten en de hoofdstad Victoria grotendeels verwoestten. In 1872 werd een eigen grondwet en een wetgevend orgaan, de Raad van Gevolmachtigden, ingesteld. Alleen blanken hadden stemrecht (plantocratie). In 1883 werden de Seychellen getroffen door een pokkenepidemie die aan honderden Seychellers het leven kostte. Vanaf ongeveer 1900 werden de Seychellen verbanningsoord voor recalcitrante figuren uit het gehele Britse rijk. Makarios III van Cyprus was in de jaren '50 een van de beroemdste ballingen.

De Eerste Wereldoorlog en de wereldwijde economische crisis van de jaren dertig zorgden ervoor dat de economie weer stagneerde en de inkomens op de Seychellen sterk terugliepen. De Tweede Wereldoorlog ging aan de Seychellen voorbij, hoewel men voorbereid was op een eventuele aanval. Na de Tweede Wereldoorlog werd de roep om onafhankelijkheid snel luider tot ongenoegen van de plantersorganisatie. Pas in 1967 werden er echte algemene verkiezingen gehouden en de nek-aan-nek verkiezingsstrijd ging tussen twee grote partijen, de Seychelles People's United Party van president Albert René en de Seychelles Democratic Party van James Mancham. Mancham werd uiteindelijk premier.

advertentie

Onafhankelijkheid

Op 29 juni 1976 werden de Seychellen volledig onafhankelijk en werd Mancham de eerste president van de Seychellen. René werd minister-president.

In juni 1977 pleegde René zonder bloedvergieten een staatsgreep terwijl Mancham in het buitenland was. Er werd een nieuwe grondwet aangenomen en er was nog maar plaats voor één partij, die van René. Mancham en veel leden van zijn partij vertrokken daarop van de Seychellen. Veel bedrijven werden vervolgens genationaliseerd en de banden met de Sovjet Unie, Cuba en China werden steeds hechter.

Door het toerisme ging het steeds beter met de Seychellen en in 1984 en 1989 werd René herkozen als president. Een staatsgreep in 1981 (met medewerking van Zuid Afrika?) werd in de kiem gesmoord en mislukte. Door de economische recessie eind jaren tachtig en de Golfoorlog in 1991 werd de economie een gevoelige slag toegebracht. Zo steeg de buitenlandse schuld tot meer dan 150 miljoen dollar. Het volk begon te morren en René werd gedwongen concessies te doen. Zo werden enkele grote hotels geprivatiseerd e mochten politieke ballingen terugkeren. In 1992 werd er weer een meerpartijensysteem toegelaten, waar de teruggekeerde James Mancham direct gebruik van maakte en de Democratic Party oprichtte. Toch werden de verkiezingen van 1993 weer ruim gewonnen door René. De grondwet werd weer veranderd. Één van de bepalingen was dat de president maximaal drie keer herkozen kan worden.

Het belangrijkste voornemen van de nieuwe regering was dat men ging proberen de afhankelijkheid van het toerisme te verminderen. Zo werd de haven van Victoria uitgebreid en de multinational Heinz naar het eiland gelokt voor de visindustrie.

Ondanks beschuldigingen van corruptie bij de verkiezingen van 1998 won de partij van René weer met een overweldigende meerderheid. Van de 34 zetels waren er 30 voor de partij van René.

advertentie

21e eeuw

Bij de parlementsverkiezingen in december 2002 vertienvoudigde de oppositionele Nationale Partij der Seychellen (SNP) haar zetelaantal, dat steeg van één naar elf. De oppositie behaalde daarmee haar beste resultaat sinds de herinvoering van het meerpartijenstelsel in 1991. De 23 overige zetels in het parlement gingen naar het Seychelse Progressieve Volksfront (SPPF) van president France-Albert René. Na 27 jaar aan de macht te zijn geweest, nam hij april 2004 ontslag en werd hij opgevolgd door vicepresident James Michel. Bij de nieuwe verkiezingen in juli 2006 waren er 3 potentiële kandidaten, de zittende president James Michel, de leider van de grootste oppositiepartij (SNP), Wavel Ramkalawan en een onafhankelijke kandidaat Mr. Philippe Boullé.

James Michel werd tijdens de verkiezingen met een kleine meerderheid herkozen tot president van de Seychellen. In mei 2007 wint de regerende SPPF de vervroegde verkiezingen, die gehouden zijn vanwege een dispuut over het feit of politieke partijen hun eigen radiostation mogen hebben. In november 2008 schiet het IMF de Seychellen te hulp met een lening voor de vastgelopen economie. In januari 2009 vraagt president Michel de crediteuren om een schuldvermindering. In november 2009 krijgen de Seychellen steeds meer last van Somalische piraten en staat het troepen van de EU toe om vanuit haar grondgebied de piraten te bestrijden. In mei 2011 wint Michel wederom de presidentsverkiezingen. In de jaren 2012 en 2013 duurt de strijd tegen de piraten onverminderd voort. In december 2015 wint Michel de presidentsverkiezingen nipt voor een derde termijn. In mei 2016 treedt de eilandengroep toe tot het selecte groepje Afrikaanse landen die homoseksualiteit niet langer strafbaar stelt. In oktober 2016 wordt Dannt Faure de nieuwe president. in november 2017 spelen de Seychellen een rol in de"Paradise Papers" waarbij politici en beroemdheden betrokken zijn bij financiell dubieuze zaken. Wavel Ramkalawan, anglicaans priester en oud presidentskandidaat voor de oppositie, won de verkiezingen van oktober 2020 in de eerste vreedzame overdracht van de presidentiële macht tussen de verschillende partijen sinds de onafhankelijkheid in 1976. Zijn partij wint ook de parlementsverkiezingen.

SEYCHELLEN LINKS

Advertenties
• Seychellen verre reizen van ANWB
• Goedkope vliegtickets Seychellen | Vliegennaar.nl
• Seychellen Tui Reizen
• Seychellen Hotels
• Autoverhuur Sunny Cars Seychellen
• Hotels Trivago
• Boeken, ook tweedehands, over SEYCHELLEN bij Bol.com

Nuttige links

Dieren bij de Seychellen (N)
Reisinformatie Seychellen (N)
Seychellen informatie - Reizendoejezo (N)
Seychellen Startnederland (N+E)
Startpagina Seychellen (N)

Bronnen

Carpin, S. / De Seychellen reisgids

Elmar

Houtzager, D. / Seychellen

Gottmer

Pahlen, C. von der / Seychellen

Deltas

Singh, S. / Mauritius, Réunion & Seychelles

Lonely Planet

Tingay, P. / Seychellen

Van Reemst

CIA - World Factbook

BBC - Country Profiles

laatst bijgewerkt maart 2024
Samensteller: Arie Verrijp / Geert Willems